Keizerthermen

De Keizerthermen, in het Duits ook wel Kaiserthermen genoemd, werden gebouwd aan het einde van de 3e eeuw. Het gebouw is uiteindelijk nooit voltooid. In 316 werd hiermee gestopt, omdat keizer Constantijn uit Trier vertrok en naar Byzantium verhuisde. Met zijn vertrek gaf keizer Constantijn het volk de Keizerthermen

De Keizerthermen hoorden bij de Romeinse paleizenwijk. Behalve verschillende ruimtes voor baden, was er ook een ruimte om te sporten en je kon gemasseerd worden. De thermen moesten niet alleen een plek om je te wassen of te sporten zijn, maar ook een ontmoetingsplek.

Het water werd gestookt tot lichaamswarmte door slaven op de onderste laag. Vanuit de stookplaats ging het water in buizen naar de baden. Er waren verschillende soorten baden, zoals warmte, koud en lauwbaden en zwembaden. Ook waren er kleedruimtes. Deze baden bevonden zich samen met de zweet en massageruimte op de derde laag.

In de middeleeuwen werden de Keizerthermen opnieuw gebruikt, ditmaal niet als badhuis, maar als burcht. In de 12e eeuw werden de thermen ingebouwd in de stadmuur en was het een poort.

De Keizerthermen staan sinds 1986 op de lijst van Unesco Cultuur Werelderfgoed